We zitten nu al weken meer aan huis gekluisterd dan ons lief is. In het begin best wel even leuk...anders dan anders. Maar al gauw is het 'nieuwe' eraf en beginnen we de dingen die we zo vanzelfsprekend vonden te missen. Elkaar even opzoeken, een knuffel geven, gewoon even dicht bij iemand zijn die dat nodig heeft. Zelfs die vervelende leraar of collega wil je toch wel weer eens zien... Je waardeert de gewone dingen in het leven wellicht meer. Juist omdat ze heel gewoon zijn. Zomaar slaat ook de verveling toe.
We hebben geluk dat het al die tijd nog redelijk tot mooi weer is geweest. We kunnen even de tuin in of een rondje fietsen. Maar als het weer omslaat en je moet binnen zitten, dan wordt het lastiger. Soms is het goed om dan maar even stil te zijn. Wat dieper in jezelf te kijken...wat zou ik nu echt willen...? Ineens word je creativiteit aangeboord. Je komt dan op ideeën die eerst niet zomaar voor 't grijpen lagen. Door ze te delen met anderen ontstaan er weer nieuwe ideeën en initiatieven die je op afstand wel samen kunt doen. We zijn niet voor één gat te vangen. We blijken méér in ons mars te hebben. Zo kwam ik op het openen van deze website!
Een ander ding waar ik op internet ineens tegenaan liep was de Haiku, een oude Japanse dichtvorm. Deze bestaat uit drie regeltjes. De eerste en derde regel tellen ieder vijf lettergrepen; de tweede regel telt zeven lettergrepen. De Haiku gaat van origine over een seizoensonderwerp. Maar je kunt ook een actueel onderwerp nemen of iets wat je erg raakt. Zo heb ik ervoor gekozen om de Haiku 'een dubbele wending' te geven. Dat kan heel speels, humoristisch, maar even goed moralistisch zijn. Heel leuk en bevrijdend om zo met taal te spelen. Hierbij drie Haiku's van mijn hand.
Lente
Tijdens de lente,
voelt een vogel zich doorgaans
vrijer of bevrijd.
Corona-tijd
De vrijheidsvlag hangt,
gegijzeld door het virus,
gebonden aan huis.
Inzicht
Jij bent van waarde,
als je in jezelf gelooft,
voor een ander mens.