In maart van dit jaar schreef ik dat het mijn intentie was om deze site wekelijks bij te stellen door het schrijven van een nieuwe blog of door het aanvullen van bestaande hoofdstukken als 'het kwantumveld' en 'leven uit overvloed'.  De realiteit laat echter zien dat het mij niet is gelukt dit tempo van vernieuwing vol te houden. Deels door tijdgebrek (maar dat gaat niet op want geen tijd is geen prioriteit). Anderzijds door gebrek aan inspiratie. Zo ben ik moedig begonnen aan een nieuw hoofdstuk dat 'Thomasevangelie' heet. Maar ik merkte na het schrijven van een inleiding, dat ik niet meer de juiste toon kon vinden om wat ik te vertellen dacht te hebben, ook goed neer te zetten.

Al 80 jaar mogen wij in Europa leven in vrijheid. Echter, Oekraïne wat zowel geografisch, cultureel als politiek ook een Europees land is, is in oorlog met Rusland sinds 2022. De 80 jaar geldt wel voor alle overige Europese landen en andere westerse landen als de VS en Canada. Er ligt dus een flinke smet op ons 80 jarig bevrijdingsfeest. Toch of misschien wel juist daarom is het de moeite waard om bij onze vrijheid stil te staan.

Toen mijn zoontje ongeveer 5 jaar was zat hij op de badkamervloer zich al zingend af te drogen. Hij zong 'de Heer is waarlijk opgestaan, halleluja…' Terwijl hij dat zong ging hij zelf opstaan om zich verder af te drogen en zei toen de mooie woorden: "Dat opstaan is helemaal niet zo moeilijk!"

In de bijbel wordt een verhaal verteld door Jezus over de weg die wij moeten kiezen in ons leven. In de Bergrede zegt Hij het volgende: "Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg die velen volgen en de ruime poort waardoor velen naar binnen gaan, leiden naar de ondergang. Nauw is de poort naar het leven en smal de weg ernaar toe, en slechts weinigen weten die te vinden".

Vaak wordt er gezegd dat mensen tegenwoordig zomaar gaan scheiden…terwijl ze elkaar in een trouwbelofte hebben beloofd bij elkaar te blijven 'tot de dood ons scheidt'. Ik kan uit ervaring vertellen dat een weg naar een scheiding vaak een lange weg is met ups en downs en hard werken om de relatie goed te houden. Juist omdat je aan elkaar hebt beloofd hier alles aan te zullen doen. Maar als er geen liefde meer is tussen twee mensen in een relatie, dan kan het leven een kwelling worden… en dat is voor niemand goed!  Dat is het moment dat je niet meer leeft voor elkaar, dat is het moment waarop de trouwbelofte ten einde komt en beter ontbonden kan worden om de ander weer de kans te geven opnieuw te kunnen gaan leven, om op te staan in de eigen kracht,  om verder te gaan met leven en niet te blijven hangen in een liefdeloos bestaan!

De kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter. Helaas is dat geen nieuws wat ik u vertel. Al decennia lang, wellicht al eeuwen zet deze trend zich voort. Dit heeft te maken met (ethische) keuzes die gemaakt worden door de rijkere wereldlanden. Maar ook macht speelt hier een steeds grotere rol.

Leer te leven in het moment! Laat daar zien wie je bent en dát je er bent. Zorg dat je in alles bewust aanwezig bent. In het Engels zeggen ze The Presence…of the Present time… de tegenwoordige tijd, het Nu, echte of volle aanwezigheid. Maar weet dat "a present" ook een cadeau betekent. Leven in het moment is als het ware een cadeautje!

De zomertijd is alweer in volle gang. Ook in deze tijd waar alles draait om 'Corona' is het gewoon weer vakantietijd. Een periode van enkele weken waar we ons vrij mogen voelen van allerlei verplichtingen. Waarin we dingen kunnen gaan doen waar we doorgaans in het dagelijks leven geen tijd voor hebben...of geen tijd voor vrijmaken.

De Pinksterdagen liggen alweer achter ons. We zijn weer herinnerd aan de uitstorting van de Heilige Geest. God die een gedaante heeft aangenomen , als een geest, die zich wil nestelen in ons. Misschien wel in ons bewustzijn...daar waar onze scheppende kracht gezeteld is.

In de jaren '70-'80 was er opeens een nieuwe golf, een beweging die bekend stond onder de naam 'New Age'. De opkomst van Yoga, Reiki, Mediteren, andere Godsbeelden. Bepaalde Christelijke stromingen vergeleken het met de komst van valse profeten die ons willen misleiden, passend bij de eindtijd...

We zitten nu al weken meer aan huis gekluisterd dan ons lief is. In het begin best wel even leuk...anders dan anders. Maar al gauw is het 'nieuwe' eraf en beginnen we de dingen die we zo vanzelfsprekend vonden te missen. Elkaar even opzoeken, een knuffel geven, gewoon even dicht bij iemand zijn die dat nodig heeft. Zelfs die vervelende leraar of collega wil je toch wel weer eens zien... Je waardeert de gewone dingen in het leven wellicht meer. Juist omdat ze heel gewoon zijn. Zomaar slaat ook de verveling toe.